Lekka sztukateria

, w zależności od: Technika boniowania była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu. W średniowieczu stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej XII wieku. W okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W

Lekka sztukateria

W okresie renesansu nastąpił jej rozwój

Boniowanie ? dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni podkreślające ich układ.

Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:

Technika boniowania była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu. W średniowieczu stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej XII wieku. W okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W tynku naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie profilowania naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy boni. Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Boniowanie


Ażur i kilka faktów z Wikipedii

Ażur (z franc. ajour ? dziurka) ? rodzaj zdobienia polegający na wycięciu w materiale otworów o ozdobnym kształcie, skomponowanych tak, aby prześwitywała przez nie płaszczyzna tła. Ten ozdobny układ otworów wykonywany jest w dowolnym materiale i tworzy zespół dekoracyjny.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ażur


Abakus (gr

Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny, pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.

W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakus_(architektura)



© 2019 http://fusion.bydgoszcz.pl/